Sacrament

in de Byzantijnse traditie heet sacrament: mysterium, een woord dat van het Griekse woord muein komt: dat het sluiten van de ogen en de mond aanduidt, omdat men in een geheim wordt ingewijd en aan een verborgen openbaring deel krijgt. Maar dit gebeurt wel door aardse symbolen die heel lichamelijk beleefd worden. De  Byzantijnse kerken kennen als sacramenten: doop door onderdompeling en aansluitend de myronzalving, de eucharistie die goddelijke liturgie wordt genoemd, de kroning van bruidegom en bruid bij de huwelijkszegening, de wijding van bisschop, priester en diaken, de biecht en de ziekenzalving. Maar daarnaast worden ook de monnikswijding, de waterwijding op 6 januari, de wijding van een kerk, van de myronzalf, en vele andere zegeningen tot de sacramenten gerekend.